Daha önce düşünmenin zor olduğunu söylediğimi hatırlıyorum. Hala aynısını düşünüyorum. Bugün ayak üstü bir tartışmada "düşünmek çok kolay, yaşamak zor" dedim. Bu doğru, ikisi farklı. Özgür düşünmek zor. Fakat gördüklerini duyduklarını bir araya getirip, kendini delice ikna edip düşünmek çok kolay. Bu düşünceyi olur olmaz yerde kendini kanıtlamaya çabalarcasına savunmak da ikinci perde. Özellikle benzetmeler çok tehlikeli. Çok ikna edici aynı zamanda aldatıcı olurlar.
insan ruhu ne kadar karanlıksa zihni de o kadar karmaşık.
