veryansın

entry14 galeri
    11.
  1. incir dalını emer süt kokar ağzı burnu
    yavrusunu yer balık bilmez bile burç olduğunu
    ve kimseye havlayamaz soytarının köpeği
    mermi
    yeni kesilmiş et gibi
    seğirtir cana doğru.

    toprak uzakta kaldı elif artık cüzlerde
    ve koçun kanı
    dönüp duruyor mersedesin tekerleğinde
    yazık, her şeyi hapsettiler, ırmakları kartpostala
    oysa rüzgarı bilirdim ben, kemirgen denince
    ve burada vapurlarımız bile benziyor bize
    karaköyde yediğini kusuyor üsküdarda
    ne sıkıcı, sabahlıyor her gün kocamış bir halatla.

    oysa taptaze gelir gün, üstünde sabahlığı
    ne güzeldir o senin serin suların
    ama nafile
    tan vaktiyle
    bize nikah düşmez artık, çünkü unuttuk
    nur içinde yatmayı hem aşk içinde
    oysa evvel zaman içinde
    kar olmayı düşlerdik dağlara yar olmayı
    ve bilirdik:
    mezarlıklardır saatlerin midesi
    erkeğe güven verir bir közü karıştırmak
    yaşamak... yamacındaki şehri
    aş eren dağ gibi.

    (bkz: ibrahim tenekeci)
    0 ...