bu konuyla ilgili gazetelerin yorum kısımlarına fikir beyan eden bazı insanlar var ki ağzını yüzünü dağıtasım geliyor. bu ülkede doğmanın bu gibi bi borçla yükümlü olmayı gerektirdiği iddiası var, resmen zarar ziyan. artık dünyanın eskisi gibi olmadığı, sayının değil iş gücünün, zekanın, teknolojik gelişmişlğin o ülkenin kaderini etkilediğini biliyoruz. özellikle vatan sevgisi konusunda vikvikleyen sayın arkadaşların bu maneviyatla askere yeniden gitmelerini salık verebilirim.
daha sonra; okudun da bana mı okudun tribi var. be ananın ağzı, sen bana sağlığın için geliyorsun, bana çocuğunun eğitimi için geliyorsun, ben sana mı okudum o zaman da sana yardım ediyorum. devlet benden vergi almıyormuş, benim devlete madden ve manen yardımım olmuyormuş gibi laf geveliyorusun. bırakçan bu işleri aga, ters ederler seni.
ve bi daha sonra; bunu söyleyen kendi çocugunun döneminde de bu gibi sıkıntılar yaşayabileceğini bilmez mi, düşünmez mi. bu tip hayati önem taşiyan ama nedense salıncak gibi sallanan konular üzerinde gündelik yorumlar yapıp vatanı lafla müdafaaya gerek yok. hepimiz bu ülke için, bu ülke insanları için bi şeyler yapmaya çalışıyoruz. burda da iki kere düşün, senin de çocugun aniden 6 ay değil 12 ay askere alındı haberi ile yıkılabilir.
ve bi daha sonra; uzun dönemi kısaltın zaten, ne ki 15 ay, ne oluyor bu askerlikte, ne yapılıyor. paçavracılıktan başka bi şey olmadığı söylendi askere gidip dönen arkadaşlarım tarafından. haybeden geçen bilmem kaç ay. bu adamın da evde bekleyeni, para sıkıntısı, belki çoluğu çocuğu var. insanların hayatını nasıl böyle alabiliyorsunuz şaşırıyorum.
ve bi daha; kişisel olarak plan ve programla yaşayan birisiyim. zihnimi 2011 ağustosta askere gitmeye ayarlamış, dönüş için iş bağlantıları kurmuş, iş takibim için gereken dökümanları bundan sonraki süreye okumam ve gelişimim için zamana yaymışım. keza kazanacağım paraya bağlı olarak kardeşimin eğitim masrafları, ailemin geçim masrafları için elimi taşın altına koymuşum. bu nasıl bi manasız düzen ki benim hayatımı benim isteğim dışında ve olumsuz anlamda kendince değiştiriyorsun. kardeşim, benim para kazanmam lazım, açık ve net. ben bu parayı kazanamazsam mutlu olamıycam. topluma yönelik bi iş yaptığım için benim memnuniyetsizliğim etrafımdaki insanlara yansıyacak. kimse " ama profesyönellik " demesin, sıçarım kafanıza.
ve bi daha; arkadaşlar, dostlar, ben eli silah tutacak bi birey değilim. ciddi söylüyorum, korkuyorum. babamın tabancasını kullanmıyorum ben ki o koca koca silahları nasıl kullanayım. yetişme şeklim, yaşam şeklim bunu reddediyor elimde değil, sevmiyorum be insan.
bu tip haberler yüzünden ise askerlikten iki kez soğudum ya, tsk'ya bunun için dava açmam lazım.
