sabahattin ali'nin nihal atsız'a açtığı dava dolayısıyla duruşma günü düzenlenen eylemler sonucu pek çok turancının tutuklandığı gündür. turancıları tutuklayarak devlet; ne o zamanların deyimiyle moskofçu solcuların, ne almancı ülkücülerin yanında olmadığını göstermiş ve rotasını amerika olarak çizmiştir.
tutuklananlar işkencelere maruz kalmış, turancılık yasaklanmıştır. türkiye'de ilk cunta da bu olaylar nedeniyle inönü'ye karşı oluşur. ama çok partili döneme geçilmesiyle amerikancılık dp'ye miras kalır. bu sayede hem solcular hem ülkücüler cunta da yer alır. inönü'ye olan düşmanlık demokrat partiye yönlenir. her iki taraf da darbeyi destekler. dindar millet zaten bu ikisine de uzaktır. ama cumhuriyetin ilk yıllarında üzerlerine topla tüfekle vahşice saldırılan millet tepesine binileceğini bilir ve ses çıkarmaz/çıkaramaz.
hep aynı zaten. solcusu, ülkücüsü kavga eder. yönetenler gider. işin garibi iktidarda olanlar ne ülkücü, ne solcudur. zaten darbe olmasa başka türlü devlette barınamayıp yok olup giderlerdi/gidecekler.
zaten şimdi demokrasiye karşı bir ölüm kalım savaşı vemeleri de bundan. darbe olmadı ve zamanında yerleşen kadrolar ve getirebildikleri yaşlanıp görev yerlerini terk ettiler. yönetimde etkileri olabilmesi için 20 yılda bir darbe şarttı. son 28 şubat hafif geldi...
