şerefsizdir şerefsiz. ne hakkın vardı bu kadar özletmeye. ne hakkın vardı ki ağlatmaya. gitmeyeydin be, beni unut, nolur hayatımdan çık demeyeydin. severdim uzaktan bi merhaba kadar yaklaşırdım belki. eah belki o zaman da bitmez tükenmez umutlara kapılır her seferinde düşerdim hayallerimden gerçek dünyaya.
ama, ama tamamen karanlıkta ümitsiz olmak da zor be meryem. hani demiştin ya, öyle ümitsiz olma, hep ümit vardır belki de seviyorumdur seni'' diye. yine desen olmaz mı? aslında ümidim hep var, kıvılcım da olsa hep var. ama sen yoksun sevgilim. bak yine sabah oluyor, bense karanlık. hala karanlık.
gel be, gel be. gel be meryem. gel. gel. gittin ya, gel şimdi de. özledim. kaza yaptığımı da mı haber almadın? korkmadın mı hiç? bu kadar mı uzaksın, bu kad........
bitmiycek ne bu yazı ne bu hasret, bitmiycek.. en iyisi; susmak, susmak ve beklemek.. bekliyorum sevdiğim..
