benmerkezcilik demektir. havighurst ve bir çok gelişim bilimcinin kabul ettiği gelişim dönemlerinde görülen durumdur.çocuk gelişiminde iki ayrı dönemde rastlanır
*birincil çocukluk döneminde çocuk egosantrizmi görülür. bu gelişim döneminin bir özelliğidir. çocuk herkesin onun gözünden gördüğünü, bütün sevdiği nesnelerin ona ait olduğunu ve kendi hoşlandığı durumun herkesce hoşlanılcağını düşünür. en basit örnek ev telefonundan konuşan küçük bir çocuğun dedesine "bak yeni ayakkabilarım nasıl güzel mi" diye sormasıdır.
*ergenlik döneminde görülen egosantrizim farklıdır. ergen yaşadığı duyguları yalnız kendine özel olarak görür, ona göre onun çektiği acı en büyük acıdır ve onun gibi kimse aşık olmamıştır. çevresini hep bir seyirci kitlesi olarak görür herkesin kendini izlediğini düşünür. bu duruma gelişimde "kişisel efsane" dedğimiz düşünce de eşlik eder. kişisel efsane psikolojisine göre, birey kendinin özel olduğuna inanır ve ölümle karşılaşmayacağını düşünür. delikanlılık sözününde burdan geldiğini düşünebiliriz.
