buradaki le scaphandre (dalgıç giysisi) kelimesi ve le papillon (kelebek) kelimesine dikkat çekmek istiyorum. le scaphandre, fransızcada giysi. yani bu le scaphandre de cosmonaute dediğinizde, kozmonot giysisi de olur. (le scaphandre soviétique gibi -- sovyet giysisi) buradaki iki imge, jean-do'nun (bkz: jean-dominique bauby) tüm hayatını anlatıyor. aralardaki dalgıç imgesini biraz absürd buldum.
gözleri dışında bütün vücudu felç olan birisinin sessiz bir öyküsü.
mathieu amalric'in oyunculuğu üst düzeyde. jean-do'yu gerçekten kaliteli oynuyor. yani locked-in sendromu bu kadar yorumlanabilir. jean-do'ya kitabının oluşumunda yardım eden claude mendibil'in ellerinden öpmek istiyorum. bu kadar sabır, özgüven, yardım ve emek bütünü bir uyum içinde. celine'ni oynayan emmanuelle seigner'in gözyaşları her şeyi bitiriyor.
aslında film bittiğinde üzerine konuşamaz hale geliyorsunuz. yönetmen julian schnabel, duyguları bertaraf edip, bizi bir kaosla baş başa bırakıyor. vicdan, gözyaşı, üzüntü ve koca bir yıkıntı. cannes'da boşa ödül almadığının kanıtı bu film.
bu film size susmayı öğretecek, susup yok olmayı...
