ziyadesiyle bunalıma dalmaktır. şöyle ki,işsiz insan:
*sabah 7.00-akşam 19.00 arası günde 12 saati evin dışında geçirmeye alışkın zat saat 10.00'da, 15.00'de ve 20.00'de üç kez uyanarak bu sürenin evde geçtiğini unutmaya çalışır.
*kendini işe yaramaz hisseder.
*yüksek lisans yaptığı için gerizekalı olduğunu düşünür. *
*tüketicidir. üretmez, ister istemez para harcar. bu sefer daha kötü hisseder. kendine günlük harcama sınırları koyar, bunu excel tabloda sistemli bir rapor haline getirir, alışkanlık işte. örneğin:
29 Eylül Çarşamba; Sınır: 11 TL / Harcanan: 3 TL / Harcama Nedeni: Ekmek Alma / Durum: +8 / Yorum: Aferin
gibi.
*babası bilmem ne olan yerine alınacak biri için işten çıkarılmış ise "beyin göçü niye oluyor anladım beeen" diyerek ortalıkta gezinir-tabi para harcayacağı ortalıklarda değil-
*her zamankinden daha alıngan olur.
*annesine çemkirir sürekli.
*durmadan gezmek ile durmadan ölmek arasında gider gelir. şirödingerin kedisi misali. o kadar üşengeçtir ki google'e o ecnebinin adını yazmaya bile üşenir.
*etrafındaki insanların sürekli kendini anlamasını bekler. çok basittir çünkü; bunalımdadır.
*kariyer.net, secret cv, yenibir iş gibi sitelere günde elli kez "endüstri mühendisi, izmir" yazar. aynı ilanlar çıkar durur. çıktıkça niye aramıyor bu ibneler beni diye düşünür. ayıp tabiki de.
*bilgisayar tek yaşam kaynağı olur. yazar, çizer, okur, izler, oynar ama illa ki bilgisayar. evdeki herkes kedi gibi bilgisayar etrafında "bi tane bejewelled oynasam" diye dolanır, tabii ki işsiz kaplan buna izin vermez.
*bakımsız olur. eline krem bile sürmez. ne gerek var leayn diye nara atar.
*her bokluk bunun başına gelir. sigortası olmadığı için hasta olur. yalnız olduğu için sevgilisi terk eder. parası olmadığı için kredi ödemeleri başlar 3 ayda bir 1200 lira.
