kısmen doğru bir yaklaşımdır. kısmen ama! çünkü insanların ne dinledikleri, kimseyi ilgilendirmez sonuçta. ama tercihler de ne bileyim, zeka seviyesiyle alakalıdır diye düşünüyorum. marjnal biriysen, aşırı zehirsen şayet dinlersin zottirikos şarkıları. ona bir şey diyemem. hoş diğerine de diyecek bir şeyim yok. yani hmm. az. öyleyse söyleyeyim.
müzikle aram iyidir. kulak var derlerya heh işte o kıvamdayım. çok severim müzik dinlemeyi. hatta öyle abartıyorum ki bazen beynimin eridiğini düşünmeye başlıyorum(beynim erirken de düşünebiliyorum.) aşırı müzik dinlemekten. heh işte baboli, diyorum ki pop dinleyen direkt aptaldır diyemeyiz. pop var pop var. ben bir şarkı sözü duydum aklım durdu. bak yazayım da gör : geberesice yürek yangın yeri senden ziyaret(ziyade de olabilir orasını pek anlayamadım.) . gerçi ne önemi var ki. ziyade olsa anlıcak mıydım? hayır. şimdi bu ne babacım? kendime gelmem aylarımı aldı inan ki. ben hala bu sözleri düşünerek bir anlam bulmaya çalışıyorum. çalışıyorum ama bulamıyorum. ne bileyim bulursam hayata tutunmak için bir sebebim olsun istiyorum. adam ne yapıyor? bilmediği bütün marjinal kelimeleri aynı cümle içinde kullanarak milletin aklını karıştırıyor. bunu mepeüçüne kaydedip de sabahın bir körü işe giderken dinleyen insandan korkarım. korkuyorum. çünkü var böyle insanlar. hem de son seste dinler ve seni skine dahi takmaz. bakarsın, üfflersin püfflersin sklemez.
peki, ünlü filozof(!), yaşayan efsane(!) serdar ortaç'ın güftelediği şarkılara ne diyeceksiniz? yani daha doğrusu onları dinleyen güruha bir lafınız var mı? ben diyecek bir şey bulamıyorum da ondan soruyorum.
