yüce allah'ın ona bahşetmiş olduğu dimağı, zikri, fikri teşekkür etmek gibi toplumun en ince ve yüce gerekli işlerinden biri için düşünmemek suretiyle kullanamayan insandır. misal: metroda oturuyorsundur. tüm koltuklar doludur. ikinci durakta 2 yaşında çocuğu olan bir hanımefendi biner. tam yanına doğru gelirken hemen yerinden fırlayarak yerinin verirsin. tabii ki bunu teşekkür almak için yapmazsın. ama karşı taraf bırakın teşekkür etmeyi, yüzünüze bile bakmaz. o zaman dersin ki işte: fuck off.
edit: bizim beklenti içinde olmamamiz kişinin nezaket kurallarını gözardı etmesini gerektirmez.
