buluşma teklifimi tehdit olarak algılayan klavye delikanlısı tarafından şikayet edilerek çaylaklığa düşürülen yazar.
yahu iq lazım insana önce. daha hala suçlu bulduğun insanların anne olduğunu unutup zan altında bırakıyorsun deniyor. okuduğunu anlayacak zeka olmaya görsün insanda.
allah allah ya. sevmiyorum. benim inandığım değerleri hakir gören, hakaret eden insanı sevmiyorum. ve hakkında söylediğim tek şey de sevmiyorum demek. ne hakaret etmişim kadına, ne küfretmişim. aksine kısmen savunmuşum bile. hırstiyansa misyonerlik yapacak tabi ki hakkıdır demişim. misyonerlik faaliyetlerini suç olarak görmenin karşısındayım. çünkü herkesin inandığı değerleri sonuna kadar savunmasının özgürlüğünün verilmesi taraftarıyım. neyin hakareti neyin iftirası. neyin haksız suçlaması? ne demişim de hakaret iftira etmişim. hasbinallah ya. küfredecek kadar seviyesiz değilim. o seviyesizliği gösterenlerin seviyesine inmem. ama klavye delikanlısı da değilim. klavye başına geçince her istediğime ana avrat küfretme hakkı elde etme basitliğinde de değilim. o basitliğe o şerefsizliğe o haysiyetsizliğe düşen, alçaklıktan da öte çukur seviyesindeki insanlarla aynı ortamda yazıyorum ya. peh ya peh.
hayır adres vereceksen haftasonu görüşebiliriz demek hala "ben internetten yazdım yüzüne karşı da anana küfredebilirim" demek değil mi? peki ya öyle olsun. şu çaylaklığım bittikten sonra özel mesajım açılsın bir adres kararlaştıralım. bir buluşalım oturup çay kahve içelim senle. cidden merak ediyorum. yüzyüze de söyleyecek misin aynısını merak ediyorum.
