çocukken yaptığımız resimlerin, çizdiğimiz şekillerin en güzeli, en güleni ve şüphesiz en masumuydu. hangimiz yapmadık ki bunu? o gülen güneş bize mutluluğu, heyecanı, hevesi anlatırdı. resmimizin objesiydi aslında. içimizi ısıtırdı adı gibi. büyüdükçe değiştik biraz. küçükken içimizi ısıtan güneş, gün geçtikçe yakar oldu. yani bize ayak uydurdu. yani o da değişti...