kendimi bildiğim günden beri onu görüyodum.. denizi.. küçükken herkezin evi denizi görür zannederdim.. biraz büyüyünce ilkokulumun ordaki evlerin denizi görmediğini farkettim..peki onlar sessizce neyi seyredip dalabilerlerdi?.. öyle sessizki bütün seslerden daha güzel bi ses..
dedim ya küçüktüm.. deniz yoksa neye dalıp bakardı bu denizsiz insanlar?..
dedim ya küçüktüm.. ve.. büyüdüm..
buldum sorumun cevabını..
insan bi denize bakıp böyle dalar.. bir de sevdiğinin yüzüne..
