tarihi metinlerde ve musiki kaynaklarında mızıkacı, çadırcı anlamlarında kullanılır. farsça kökenlidir ve farsçası mihterdir. farsçadaki anlamı ise ekber(büyük) azam(pek ulu) şeklindedir.
kökeni esasında tuğ takımı adıyla orta asya türk devletlerine kadar uzanır. tuğ takımındaki Yurağ Sıbızgı , Hun borusu , burguv , kuğruv , Tümrük ve Çeng , mehteranda sırasıyla zurna, Sipsili nefir, şahnay, boru ,Kös , davul ve zil olarak karşılığını bulmuştur.
