1 yıl önceye baktığımda epey yol katetmiş olduğum hastalık.
Şöyle ki:
1 yıl önce beni öldürseniz ben dışarda yemek yemezdim, şimdi rahat rahat yiyorum.
Otobüslerden nefret ederdim. Şimdi bayılıyorum onlara binmeye.
Göz teması benim için hayaldi. Şimdi insanların gözlerinin içine öyle bir bakıyorum ki rahatsız oluyorlar.
Sohbet başlatamazdım. Şimdi hiç lafımı esirgemiyorum.
Bunu nasıl mı yaptım?
Kurtulmak istiyorsanız grup terapisine gidin. Aslında her şey beyinde biter. inat edin yenmek için.
