Çocuktun hep sen,elinde balonla..Engel miydim ben,iğne miydim?
Bir bakmışım ki ben,elmalar düşmüş,tükenmişiz,kepenkler inmiş
Ve uğraşmak anlamsız
Yüzündeki yabancı,her geçen saniye bana daha yabancı
Ve böyle olmasın,bildiğim gibi kal sen
Her geçen saniye daha da zorlaşmasın
Ve gülümse şimdi..
Haklıydın hep sen,acılar bedava,mecburduk hep uzaktan bakmaya
Çok yorgunum ben,eski bir saat gibi..Hırpalandım istanbul gibi..
Bebeğim...Oyunun en güzel yerinde zil çalınca üzülürdük ya,öyleyim... *