Sokakta gezen sıradan vatandaşı "göbeğini kaşıyan adam" olarak niteleyip, sözüm ona onu ve onun temsil ettiği siyaseti aşağılayan, aşırı seçkinci, biraz askerci; yazılarını okuduğum ama pek hazzetmediğim gazeteci.
Kendisi hakkında böyle düşündüğüm için Habertürk'ten kovulmuş olmasını sevinçle, hadi olmadı tebessümle karşılamam gerekirdi. Çünkü en eğitimlisinden en eğitimsizine "ortalama bir türk" böyle davranır, davranmalıdır zihnimizdeki demokrasi kalıplarına göre. Ama benim demokrasi, vicdan, insanlık anlayışım herşeyden önce benim gibi düşünmeyenlerin hakkını savunmaktır. Bu yüzden de Bekir Coşkun'un gazetesinden kovulmasını utançla karşılıyorum. Brecht'indi sanırım; "Naziler komünistleri almaya geldiler, komünist değilim diye ses çıkarmadım. Yahudileri almaya geldiler, yahudi değildim, sustum. En son beni almaya geldiklerinde, etrafımda buna itiraz edecek 1 kişi bile kalmamıştı ve artık çok geçti"
Bizim gibi düşünmeyenlerin susturulmasına göz yumarsak, hatta ötesinde alkış tutarsak; ya bir gün sıra bize gelirse, bizim susturulmamıza kim karşı çıkacak?
Bekir Coşkun'un kovulması Türk medyasının, Türk siyasetinin, senin benim hepimizin ayıbıdır. Seninle çok farklı düşünsek de, kalbim seninle Bekir Coşkun.
