dinledikçe bana lise yılları depresyonlarımı hatırlatır bu şarkı. nerede olursam olayım bu şarkı çalındığında birden kendimi laciverte boyalı küçücük odamda bulurum. dünya bana uzak, ben herkese... "zaten kimse de beni sevmiyor, büyükler beni anlamıyor..."
üniversite yıllarımda kendimi evimde hissetmek istediğim -ancak elbette depresif- zamanlarımda bu şarkıyı dinler ve saniyesinde kilometrelerce yol yapardım. *
