bir özeleştiri yapmak gerekirse; sade vatandaşın anlayacağı dilde anlatmayı bir türlü başaramamanın bir sonucudur, bu durum.
işe; 'üretim araçları', 'artık değer', 'üretim için eğitim', 'evrensel değerler' gibi söylemlerle girdiğimizde haliyle kafalar karışıyor. bunun üzerine, karl marks'ın kapitalinden 'materyalist felsefe' tanımlamalarını; virgülüne dokunmadan hatta, sayfa ve satır numarasıyla verdiğinizde iş hepten çorbaya dönüyor.
bir de külhanbeyiedasıyla vurucu değil adeta öldürücü ifadeler kullananlar var elbette ki bunlar, mücadeleyi baştan kaybetmeye mahkum.
şöyle ki;
- bak! dostum, kapitalistler öyle bir düzen kurmuş ki seni sikiyorlar ama fark etmiyorsun! hatta, bu durumdan zevk alır olmuşsun!
doğruyu ifade etmenin de bir usulü, adabı var. sen tutup, daha işin başında adamı yekten ibne yerine koyarsan, bir daha seni dinler mi? dinlemez, elbet. daha ilk söyleminle tüm köprüleri atmışsın, artık o bir şoka girmiş ve yaşadığı şokun etkisinden kurtulduğu anda sana yanıtlar hazırlamanın derdine düşecek, bu belli.
diyeceğim, hak etmiyor da değiliz; komunist olma halimizin, çoğu kez bir küfür biçiminde yüzümüze vurulmasını.
