ünivdeki ilk günüm tek kelimyle fiyaskoydu. nerdeyse kimseyle konuşmadım. ciddi ciddi kimseyle tanışmadım. sonra biri bir şey sordu sesim konuşmamaktan çoktan gittiği için cevap veremedim. sonra da eve gelip ağladım hüngür hüngür. meğer sadece sesim değil ben de yitip gideli ne kadar uzun zaman olmuş bugün farkettim. hatta birine bağırmayalı, birine kızmayalı herhangi bir şeye kahkahalarla gülmeyeli de çok uzun zaman oldu.
