böyledir bu kapılar. kapatırsın "tak" , "çıkırt" geri açılır. kapatırsın "tak" , "çıkırt" geri açılır. küfrün bini bin para tabi bu sırada.
tuvalet ankara evlerindeki*gibi ise bir sorun yok; bir elinizle kapıyı tutarsınız, hacetinizi gidermeye çalışırsınız. içinde bulunduğunuz pozisyona da kendi kendinize gülersiniz "ulan düştüğüm hallere bak" diye...
misafirlikte insan daha zor bir psikoloji içerisinde tabi. adamlar tuvaletin içinde bir eliyle kapıyı tutan, bir taraftan utana sıkıla hacetini gidermeye çalışan bir adam olduğundan haberdar değiller... her şey güllük gülistanlık tabi içerde onlara göre! "burda sıçan benim lan! şefkat gösterin bana" desen bir anlamı yok...
garibim kapı da sıkıntıyı görmüş olacak, istiyor ki sonuna kadar açılayım püfür püfür essin kullanıcım rahat etsin.
şartları zorlar da o anı getirirsek:
gıcıııııııırrtttttttt:
+ ıhghh. hassi.!?!?....
ve sessizlik.
