anne karnında tanısmıstım senin ile o kücük dünyamın ilk misafiriydin. dogduğumda da benimle dogdun ilk knustuğumu sen duydun ,ilk sevdiğimde sendin... aslında tek benım değilmişsin meğer ilk benimle öpüşmemişsin, ilk bana sarılmamşsın .ama benim için vazgeçilmezdin. neden kızamıyordum sana? neden beni bırakmıyordun ben seni okadar bırakmak isterken. çünkü sende bırakamıyordun beni, sende seviyor, özlüyordun beni. agzımız kilitleniyor yüreklerimiz konusuyordu. tek varlıktın benım için bu dünyada. beraber dogmuştuk beraber ölecektik öyle sözleşmiştik. sözlerimizide tutuyoruz. kim bu kişi sizde merak edyorsunuz cünkü bu yazdıklarımı sizde yaşıyorsunuz. bunun adı YALNIZLIKTIR.bende bu yazıyı sana yazdım yalnızlık...