Bu kişilere eğer köylü ağızları baz alınarak cahil deniyorsa, burdaki ironik olan cehalet, bu insanların dilindeki yalınlığın ve özlüğün görülememesidir. bu hataya düşen insanlar olaki günün birinde bu cahil(!) kişilerin içine girer ve zaman geçirirlerse hayatlarında duymadıkları onlarca yeni türkçe kelimeler , deyimler öğrenebilirler. bu yanlış söylemenin bir ileri boyutu ağızlardır ve ağızlar arasındaki fark dili zenginleştirir.
Eğer ki bahsi geçen zihniyet sadece arabeske arabeks diyen insanlarla sınırlı ise diyecek fazla bir şey yok. ama unutulmamalıdırki bir kelime hayatınıza nasıl girerse o şekilde devam etmesi muhtemeldir. (bkz: empeüç) *
Asıl cehaletteki kıstas, kişinin bir kelimeyi bile bile, bilmekten de öte isteye isteye, kasıtlı olarak yanlış söylemesidir. (bkz: tiki)
