yoklama babında 5 sene evvelsi başıma gelen hadisedir.
liseyi bitirip üniversiteyi derhal kazanamadığım içün "neme lazım kaçak olmayalım, yakalanır dersane filan dinletemez alırız soluğu kışlada" diyerek ve biraz da pederin ittirmesiyle gitmiş bulundum bağlı olduğum askerlik şubesine. nizamiye kapısı önünde 15-20 kişi pinekliyor, ben görmedim onları tabii, gittim nöbet tutana dedim " dostum ben yoklama için geldim, yoklayın beni hadi"...nöbetçi ters adam, "nah karşıda bekle" dedi. o 15-20 kişilik güruhu işaret ederekten. biz ciğerci kedisi gibi bir yarım saat bekledik kapıda. sonra nöbetçi çağırdı gelin, yaklaşın. ellerinizi kaldırın cepleri kapatın. haydee,,siyasi mahkumlar gibi tek sıra eller havada girdik içeriye. girerken elimizdeki kağıtları verdik bir astsubaya, (o ara ellerimizi indirdik tabii) sonra bi yarım saat daha bekledikten sonra (bu arada bize kağıt bardakta çay verdiler, aptes suyu gibiydi ama olsun, düşünmeleri bile bir şeydir. ) işte sonracığıma prefabrik bir binaya çağırdılar hepimizi gittik elbet. içeride yaklaşık 10 memur-asker, ikisi kadın! bizi ayrı bir odaya aldılar, başımıza bir onbaşı koydular, herifte silah bile vardı he. dedi ki bu hede: "donunuz kalsın gerisini soyunun, çorapları dahil. ayakkabı dahil". beş dakkada cıbıldacık olduk hepimiz. sonra yine tek sıra, ayaklar çıplak, kıçımızda renk renk don, sıra sıra oturmuş ikisi kadın hey'etin önünden geçtik. kimi bişiler sordu, kimisi hiç bişi sormadı. he boyumu kilomu neyin ölçtüler yazdılar. en son bir astsubaya geldim, askere gidip gitmeyeceğimi sordu. tecil ettireceğimi söyledim. tamam dedi, giyinip gidebilirsin.
giyindim, nizamiyeden çıktım gittim. artık herkes bedenimi görmüştü, eski namuslu günlerim çok uzaklardaydı, kirlenmiştim.
