islâm kalemşorlarına soğuk terler döktürür. çünkü nisa suresinin 11, 12 ve 176. ayetlerine bakarak bazı durumlarda miras pay etmek imkânsızdır. kuran kaynaklı bu hata, ilk kez halife ömer döneminde fark edilmiş ve avliye adı verilen yöntemle çözülmüştür. fakat çözümün böylesi yeni bir soruna davetiye çıkarmıştır; yöntem, kuran'ın emirlerini çiğnemektedir. islâm dünyası, bu paylaşım hatasını yüzyıllarca görmezden gelmiştir. görmezden gelmeyenlerin başına gelenler ise malûmunuz...
tabiî, işler her daim perhiz ederken turşu gümbürdetenlerin istediği gibi gidemezdi ya? hooop, internet peyda oldu. bu sayede gürül gürül çağlayan bilgi seli, ezberleri yıkmada gecikmedi. metafizik irşada ermiş ulu düşünürlerimiz(!) ise, halife ömer'in icadı avliye hesabını türlü kılıflara sokarak çözüm niyetine sunmada gecikmedi. ne var ki yeni nesillerin bir kısmı, her sunulanı yeme âdetinden uzak yetiştirilmişlerdi. bakıldı ki olacak gibi değil, -kimi fantastik yamalama çalışmalarının yanı sıra- hatayı barındıran ayetlerin ardıllarını cımbızlayarak alternatif çözüm önerileri geliştirildi. bunlardan en bilineni de nisa suresinin 13. ve 14. ayetlerinde geçen "işte bunlar allah'ın koyduğu sınırlardır" tümcesine dayanarak oranları sınırlı ilan edip, hatayı giderdiğini sanma saflığıdır. ancak oranlar ister sınırlı, ister mutlak olsun; hesap hep hatalıdır, hep hatalıdır!
