aslında insanın kendi kendine yarattığı, anlamsız bir bunalımdır. 30 yaştan bahsediyoruz. hayatımızın en güzel yaşı. gençliği ve olgunluğu beraber yaşadığımız yaş.
hayatla kavga 30 yaşında başlamaz. hayatta kavga hep vardır. doğduğun an, hatta can bulduğun an hayatla kavgaya başlamışsındır demektir. 0 ya da 30 ya da 70. hiçbir şey farketmiyor. yeni bir yolu katettim diyorsun, başka yollar çıkıyor önüne. ölene kadar hep böyledir.
hani diyor ya mfö;
tam varıyorum ki hedefe
bir yenisi başlıyor
bu oyun hep aynı değişmiyor.
aslında insan hedefine varabiliyorsa mutlu olmalı. diğer hedeflere, vardığı hedeflerin motivesi ile hazırlanmalı. evet, kolay değil. hele ki böyle bir dünyada motive olabilmek, hayatla kavga edebilmek hiç kolay değil. ama yinede insan hayata küsmemeli. çünkü dünya, hayata küsenlerin yüzünden bu hale geldi. küsenlerin ve akabinde umursamayanların yüzünden..
bugünümü, yarınımı ve gelecek yaşlarımı sabırsızlıkla bekliyorum.
