darkness boy gile istanbul'dan misafirler gelmiştir. gelen misafirler bir sohbette; "şu şu dizinin şu şu sahnesi bizim orda çekildi", "şu şu dizideki şu oyuncu bizim karşı binada oturuyo"... gibi söylemlerde bulunmuşlardı. bundan hayıflanan darkness boy: "bizim buralarda niye dizi çekilmiyo?", "biz niye tanıdık mekanları televizyonlarda göremiyoruz?" demişti kendi kendine.
ve günler sonra işte o geldi: "behzat ç bir ankara polisiyesi"
tv de tanıtımlarını görünce; "sonunda dualarım kabul oldu. şükürler olsun." demiştim. atakule civarı, sıhhıye'deki hitit güneşi(bildiğin geyik işte), adalet sarayı, 06 lı plakalar... aman allahım! onlar da* benim bastığım yerlere basıyorlar, benim dokunduğum yerlere dokunuyorlardı... ne büyük sevinç, ne büyük gurur, ne büyük hazdı bu. duygularım coşkun bir ırmak gibiydi. *yatağına sığmıyor, dolup taşıyordu.
tüm bu hissettiklerime rağmen dizinin sadece birkaç dakikalık bir bölümünü izledim. pişman değilim. yine olsa yine yaparım.
