mustafa kemal atatürk adına yapılan anıttır. çok büyüktür. iki tarafı çimenli yoldan ve sonra da iki tarafı aslanlı yoldan geçilerek gidilir büyük anıta. sonrasında kitaplık, müze ve çanakkale ile kurtuluş savaşlarının panaromalarının olduğu yerlerden geçilir. sonra da en son atatürk'ün asıl ikametgahına gelinir. öyle bir yerdir işte.
en yukarıya çıktığınızda, ankara'yı uçsuz bucaksız görebileceğiniz bir yükseklikte olduğunuzu anlarsınız.
buraya siz diyin 15 ben diyim 20 kere gitmişimdir. aslında ankara'da oturmuyorum ama orayı her ziyaret ettiğimde buraya da mutlaka uğrarım. ne biliyim hem ankara'da çok sayıda gezecek yer (bir dolu alışveriş merkezleri haricinde) olmamasından hem de hoş bir yer olduğundan güzel oluyor buraya gelmek. ayrıca öldü sanılan türk milletin şahlandıran atatürk'e dua etmek de var işin içinde.
eskiden atatürk ve türkler hakkında söylenmiş olan sözlerin yer aldığı bir bölüm yer alırdı bu aslanlı yolun başında. sonra kaldırdılar galiba. yabancı turistler en çok hitler'în türkler hakkındaki bir nevi (şimdi hatırlamıyorum tam olarak) "türkler en olumsuz en kısıtlı en imkansız şartlarda bile zafer kazanılacağını göstermişlerdir" mealindeki yazısına ilgi gösterip fotosunu çekmekteydiler. bence burası güzel bir bölümdü. kapatılmasaydı iyi olurdu.
o alt kısımdaki (yer altı) sözlerin ve çeşitli eski eşyaların bulunduğu yer de sonradan yapıldı sanırım. ilk gittiğimde zaten şu ankinden farklıydı bayağı ki ilk gitmem 95 yılına tekabül edebilir.
edit : şimdiki en güzel yenilik de toletini daha ferah bir yer haline getirip beleş bir sebil koymaları. yaz sıcağında buz gibi suyu (bu yaz) soğuk soğuk içmek korkunç bir şey.
