bu gibi içerisinde bir çok sembolü barındıran filmleri izlerken bir yanda da kafanızı zorlarsınız ve sembolleri çözmeye çalışırsınız. fakat bu film diğerlerinden kesinlikle farklı; son zamana kadar görüntülerin herhangi bir sembolü olduğunu düşünmüyorsunuz, vakit biraz geçtikten sonra anlıyorsunuz. örneğin ben kadının öldürülünceye kadar olan kısmında kesinlikle bir sembol görmedim. fakat işler biraz karışınca aklım devreye girdi; lan bu otel neden tamamen kahverengi ve tek farklı renk duvarda asılı olan, denizi izleyen kız resmi. daha sonra fink'in komşusu cehennemden bahsettiğinde asansördeki adamın üç defa altı söylemesi yani altı yüz altmış altı. anlaşılan bu otel cehennemin ta kendisiydi, holywoodta öyle tabiki ve barton fink normal insanların yani yan komşusunun hikayesini anlatmaya çalışan entellektüel bir yazardı. lakin kendisi yan komşusu hakkında hiç birşey bilmemekteydi. en son olarakta film yapımcısı adam filmin sonlarına doğru albay olarak karşımıza çıkıyor, bu görüntüde sanırım otoritenin yazarlar, sanatçılar üzerindeki baskısına bir gönderme yapıyor.
barton fink oldukça sembolik anlatım içeren bir film ama bu insanı sıkmıyor aksine filmi tekrar tekrar izleyerek gizemini çözmeye davet ediyor.
