güzel bir daimi türküsüdür. deyiş formunda olan bu türkü insana umutsuzluk içinde umutun saklı olduğunu, karanlığın aydınlığın müjdecisi olduğunu aşılar.
50'li yıllarda yazılan bu türkünün 90'lı yıllarda birden değeri bilinmiş, basına da yansıyan birçok uyuşmazlığın öznesi olmuştur.
mahsun kırmızıgül bebeğim albümünde türküye yer vermiş ve söz-müzik kısmına anonim yazmıştır. bu durum daimi'nin çocukları tarafından babalarının yok sayılması olarak anlaşılmış ve olay mahkemeye taşınmıştır. kırmızıgül davayı kaybetmiş, kendisine niye bu şekilde yaptığını soran gazetecilere "türkü toplumun her kesimine mâl olduğu için böyle bir hareket yaptık." demiştir. oysa prestij müzik ailesinin daimi'nin ailesine telif ödememek için bu şark kurnazlığını yaptığı mahkeme kararıyla da kanıtlanmıştır.
minik serçemiz de bu türküye ışık doğudan yükselir albümünde yer vermiş ve "bir pop müzik şarkıcısı nasıl cürret edip bu türküyü seslendirir" gibi süper saçma bir tepkiye maruz kalmıştır. serçe bu tepkiler karşısında hanfendi duruşundan asla ödün vermeyerek "hocam arif sağ okuyabileceğime kanaat getirmişse kimseye bir şey demek düşmez." diyerek gereksizlikler zümresinin ağzını bir güzel kapatmıştır edebiyle.
bana kalırsa türküyü sabahat akkiraz'dan dinlemek gerekir. akkiraz'ın dağlar kardeşimi geri verin albümünde bulunabilir.
