dogru dürüst ağladığımı hatırlamıyorum. hayatın ne kadar acımasız olduğunu bilenler duygularına yenik düşmezler.fakat geçen bayram karşıya geçmek için vapura binecektim. iskele bi hayli kalabalık vapuru bekliyorduk. sonunda vapur iskeleye önceki iskeleden aldığı yolcularla birlikte yanaştı. vapur kalabalıktı, iskelede kalabalık olunca doğal olarak herkes kendine yer bulabilmek için bir hışımla vapura hareketlendi.paldır küldür derken sonunda kendimi vapura attım.hemen girişte kenara sıvıştım. arkamı dönüp iskeleye baktığımda engelli bir dayı yere düşmüş çaresiz vapura dogru bakıyordu ulan kimse adamı kaldırmamış herkes kendi g.tüne yer arıyor. engelli dayının o halini görmeniz lazımdı. yüzündeki o ifadeyi... adam neredeyse ağlayacak... evet lan işte o an şerefsizim gözlerim doldu ha.
