diğerleri gibi "ahan da beklediğim dizi" falan diyemeyeceğim elbet ki hayatım boyunca hiçbir tv dizisini hacı bekler gibi beklemedim; sebebi boşvermişlik olabilir, bi sürü şey olabilir. neyse. tesadüf etti sadece. dizi takip edemeyen(ki bu iyi bi halt değil) bi insanım ben, takip edecek kadar önemseyemeyen(önemsemeyen demiyorum bak) ya da. haa az bi dikkatimi çekerse bi kenara toplar bir defada yalar yutarım o ayrı. gerçekten odaklanabildiğim bi tek neyşınıl cografik vild var, onunla mutlu bir beraberliğimiz var şimdilik. odaklanma yeteneğimi tamemen kaybettiğim gün o da bırakıp gidecek beni biliyorum.
gece yarısı uyanıp yemek yerken tekrarı yayınlanan çetrefilsiz dizi kapalıçarşı'yla rastlaştığım ve tüm bölümü gözümü kırpmadan izlediğim vakidir ama mesela. bu da garip. sebebi erkan can'mıdır nedir bilmiyorum, sorgulamadım da hiç. "behzat ç" için de aynı şeyleri söyleyebilirim. başladı ve bitti. bu süre içerisinde nefes alıp almadığımı bile hatırlamıyorum. şimdi bu dediklerim dizinin harika olduğu anlamını falan da taşımıyor. ama bi şey vardı dizide, bi şey. o şeyin ne olduğunu sorguluyorum şu anda. 'ne buldum? nasıl bu kadar dikkatle izleyebildim?'in derdine düştüm. aslında ben polisiye falan sevmem. aslında ben bi sürü şey sevmem. sevmediklerim o kadar çok ki sevince ağır manyağa dönüştüm sanıyorum. hey allam. haftaya izler miyim bilmiyorum. sanki izlermişim gibi ama... hele bakalım.
