eğer girilen ev erkek öğrenci evi ise farenin ölümü ile sonuçlacak hadisedir.
evde bir buçuk aydır yalnız kalan kafayı sıyırmak üzere olan kahramanımız(!), az önce odasını toplarken gördüğü istanbuldan getirdiği bir poşetin üzerinde yazan istanbul yazısına bakarak mal gibi ağlamışsa, sonra kendi kendine "kendine gel lan" deyip melemen hazırlamak üzere mutfağa gitmişse döndüğünde masanın üzerinde muhtemelen açık olan camdan içeri girmiş farenin kuyruğunu görmüşse kan beynine sıçrar ve badana fırçasını kapmak üzere yan odaya fırlamıştır. ilginç olan az önce masanın renginde yani giriye yakın siyah renkte olan kuyruğun beyaz renge boyanmış olmasıdır. allahım sana geliyorum! bir fırça darbesiyle bu bukalemun mudur kertenkele midir fare kuyruğu mudur ne boktur öldürülür, sonra kertenkele öldürmenin günah olduğu hatırlanır ve hümanist hatta animalist duygularla çayı getirmek üzere tekrar mutfağa gidip, odaya döndüğünde geçen sene kalan öğrencilerin bıraktığı yeşil kanepenin altından sesler duyulur. Kahramanımız iyice delirir ve kanepeyi yana çeker ahşap zemine dalan kuyrukla karşılaşır, ani bir refleksle basar fırçayı. Fare ucuz kurtulmuştur ama kahramanımız sabırlıdır ve halıyı malıyı toplayarak pusuda beklemeye devam eder. Odada yayılan melemen kokusuna dayanamayan yavru fare az sonra dışarı çıkacaktır ve az sonra böğrüne yiyeceği fırça darbesiyle ölü taklidi yapacaktır. Ama taklidi yetmezdir ölmelidir! Bir günde iki leşin ağırlığı, iğrenmişliği ile melemen çöpe dökülür ve kahramanımız kadere, fetoşçuların yurduna burun kıvırdığı güne ve ev arkadaşlığı için başvuran ama geri çevrilen piçlerin hepsine söve söve internet kafeye gider.
