ne umduk ne bulduk deyiminin yakışacağı hayırlı bir iş.
efendim veni, vici, vidi vıdı diye bir italyan/roma atasözü var. işte ondan diyorum ben de. her şey oysa ne kadar güzeldi. bir dirhem bir çekirdek giyinip, sinek kaydı sakal tıraşımı bile olmuştum. kravat biraz sıkıyordu ama olsun değerdi. değmez mi biraz cefa madem sonunda sefa? evin ahşap kapısını açtığımda gözleri alev alev yanan bir kız bulacağımı nerden bilebilirdim ki. annem illa tutturmuş oğlum gel bak, sana münasip bi kız var. iyi anne gidip görürüz tamam diye geçiştirmelerime rağmen annecağızım susmak nedir bilmiyor, illa görücekmişim. tabi adetten lokum mokum ne ise yaptırdık. saçları yalatmama rağmen nafile, diken diken sinirden mi heyecandan mı bilmiyorum. genetik galiba. kız kapıyı açtı, açmasıyla beni bir ateş sardı. ıhh tığandım. buyrun efendim geçin hiç rahatsız olmayın içerde çıkartın ayakkabılarınızı. aa olur mu öyle şey dedi annem. yanında getirdiği terlikleri poşetinden çıkartarak bi bana bi kendi önüne koydu. tüylü misafir terlikleri. annemin vazgeçilmezleri. siyah çoraplarım kayar gibi girdi sünnetlik terliklerime.
kıraç ne demiş ooo çayır çimen geze geze ooof, oldum ben bir geveze kızına gönül verdim darılma hanım teyze ooff nenem off. he, ben de gönül verdim diyorum, açıyorum çeneyi başlıyorum konuşmaya. kızınız ne iş yapar ne eder, hangi cafelerde takılır, ev kız mıdır, internet kuşu mudur? cam açar mı yoksa camdan mı bakar, kime bakar. mahalleden göz koyanın gözü çıksın mı? falan filan yok tabi imkân var mı bunları söylemeye annemden sıra gelirse. hem geçerim bir köşeye dinlerim olan biteni, en güzeli. kız getirirse bi kahvesini içerim o kadar.
efendim hoş geldiniz. nasılsınız. iyiyiz çok şükür sizler nasılsınız. bizler de iyiyiz hamd olsun, iş güç işte koşturuyoruz. oğlanlarla uğraşıyoruz. büyükten kurtulduk çok şükür, sıra küçüğe geldi. (eferin kurtul kurtul. bize kız girenin dul çıkacağını söyleki anlasınlar ne mal olduğumu. ehehe.) oğlum sen nasılsın? iyiyim teyzecim. şu dünya kupasında vuvuzela sesi olmasa daha güzel olucaktım. nası? he evet öyle işte iç güveysinden halliceyiz. şimdilik.
efendim kız bayramlıklarını giymiş. mutfakta bir işler çeviriyor. eleven ocean formatına girmeden önce bize sordu, kahvenizi nasıl alırdınız. yok ben almim bana dokunuyo demedim ayıp olur. şeker olsun benimkinde, mümkünse bolca dök, kavanozu içine boca et olur mu? olmaz tabi. orta alim dedim karınca kararınca. tepsi de getirdi kayfelerimiz en son bana verdi nankör kedi. yüzüme doğru baktı tebessüm ederek, ben de gözlerine donmuş bir vaziyette. kaptan güverteden çağrılıyorsunuz. ne? güverte kaptan. ha gelicem. evet, şu hayal dünyasından bir çıkim oraya da gelicem. kafamda karmaşık duygular. iyi kızmış allah için. hmm beni bir düşünce aldı. kızımız dizini kırıp sandalyesine oturdu tepsiyi önüne doğru tutarken. pek de hanım hanımcık canım. var bunun altında bir zırtapozluk da dur bakalım. kahvemden höpürdeterek derin bir fırt çektim içime doğru. yüzümdeki sırıtık birden kayboldu. bu ne lan, kahveee, onu anladık zehir gibi bu ne. içine ne kattınız bunun saygıdeğer matmazel diye sordum. kız tebessüm ederek tuz kattım iyi olmuş mu. hmm güzel güzel çok güzel olmuş. biliyorum altından bir şey çıkacaktı bunun. neden kattın acaba öğreebilir miyim? şaka yapalım dedik. öyle mi ama o şarkının devamı da var. nası yani yaaa.. işerli bombo.. ettik öyle yani yaaa... kızın suratı asıldı. diğerleri de sustu. bana bakıyorlar. bence sen önce bir kahve yapmasını öğren sonra birilerine talip ol. yakıştıramadım ben kaçar. hadi size allah ısmarladık. kız bozuldu. koşarak çıktı salondan. gidiş o gidiş. biz de evimizin yolunu tuttuk. az bişe patavatsızlık ama olsun hikaye bu.
