aşağıda özetlenen harika konuşmayı yapmış olan amerikalı stand-up komedyeni:
amerika için söyledikleri, her ülke için geçerli olabilir. .
--alıntı--
'zırva' bizleri bir ulus olarak birleştiren çimentodur .
- özgürlükler diyarı.
- cesurların vatanı.
- amerikan rüyası.
- tüm insanlar eşittir.
- adalet ayrımcı değildir.
- basın özgürdür.
- oylarınız değerlidir.
- iş dünyası dürüsttür.
- iyilik yapan iyilik kazanır.
- polis sizin tarafınızdadır.
- tanrı sizi gözetiyor.
- yaşam standartlarınız asla düşmeyecek.
- ve herşey güzel olacak.
bunların her birinin, şöyle ya da böyle olmadığı kanıtlanabilir, ancak biz bunlara inanırız. çünkü bunlar çocukluğumuzdan beri kafamıza kazınmıştır. onların yaptığı budur, böyle bir araçla beyinlerine kazırlar. çünkü bilirler ki çocuklar bu denli karmaşık fikirlere karşı entellektüel bir savunma geliştirebilmek için henüz çok küçüktürler. ve yine bilirler ki belli bir yaşa kadar çocukları aileleri onlara ne söylerse inanırlar ve bunun bir sonucu olarak çocuklar hiçbir zaman bir şeyleri sorgulamayı öğrenemezler.
- çocukları okutmak önemli değildir. okumak isteyen çocuk okur. okumayı öğrenmek isteyen çocuk okumayı öğrenir. öğretilmesi asıl önemli olan şey, çocukların okuduklarını sorgulamasıdır. çocuklara her şeyi sorgulamaları gerektiği öğretilmeli. okudukları her şeyi, duydukları her şeyi sorgulamaları. çocuklara otoriteyi sorgulamaları gerektiği öğretilmeli. ebeveynler çocuklara otoriteyi sorgulamayı asla öğretmezler. çünkü ebeveynlerin kendileri zaten otorite figürleridir .
- ulusal gurur konusunu hiç anlayamadım, etnik gururu hiç anlayamadım .. ve bir türlü anlayamadım; çünkü biliyordum ki "irlandalı olmaktan gurur duyuyorum" rozeti satan adamlar, evet, aynı adamlar cristof colomb gününde "italyan olmaktan gurur duyuyorum" rozeti satıyorlardı. ardından siyahi gururu ya da porto rikolu gururu geldi. bu yüzden ulusal ya da etnik gururu hiç anlayamadım.
çünkü bana göre gurur, kendi başınıza bir şeye ulaşarak ya da başararak kazanılan şeydir, "kazara doğarak" gerçekleşen bir şey değil.
- bugün dünya'da ikiyüz ülke var. bu insanlar gerçekten samimi olarak, tanrının oturup en sevdiklerini seçtiğine mi inanıyorlar? bunu neden yapsın ki? neden tanrının bir en sevdiği ülkesi olsun ki? ayrıca bu ülke neden amerika olsun ki? boş hezeyanlar bunlar, boş hezeyanlar .
- eğer insanlar "tanrı amerikayı kutsasın" demek istiyorlarsa, bu kendi bilecekleri iş, bana ne?! ama benim anlamadığım şu; eğer "tanrı amerikayı kutsasın" diyorlarsa, bu tanrıya inandıklarını gösterir. ve eğer inanıyorlarsa, tanrının herkesi eşit sevdiğini duymuş olmaları gerekir .
