istanbuldaki yeni hayatıma başladım ve ilk kez yalnızım. etrafımda ailemden tanıdığım yani hiç kimsem yok... şuan bir kız yurdunda kucağımda laptop elimde ice tea kulağımda mp4... birazdan sevgilimle de buluşucam... ailem yok tanıdık yok hiçbir kimse yok... okulum iyi yurdum iyi...
ama yanımda hasta olduğumda bana bakabilecek bir annem yok... ya da bir sorunum olduğunda mutlu olduğumda derdimi anlatacağım her zaman yanımda olan dostlarım yok... babam.. evim.. odam..
hayır özlemiyorum. ben hayatımdan memnunum.. ağlamıyorum da... sevinç gözyaşları bunlar...
