her şeyin bir kokusu var şu hayatta. denizin, tuzun, balığın ve yoksulluğun. ve yaşamın ve de en çok ölümün kokusu. işte o kokuyu burnunun direğini sızlatacak şekilde hisseden birinin herhangi bir gece içindeki söylemidir.
bu gece, ölümü kokluyorum ben. yaşama inat. inadına yaşamak derdi şimdi o olsa. ben ise ona inat ölümü kokluyorum. ölümün kanlı, barutsu kokusu burnumun direğini sızlatmakta.
bu gece, nereye kaçarsam kaçayım, tüm yollar ona çıkmakta. zaten kaçacak başka bir deliğim yok şu hayatta. tüm var oluş zırvalarını, zırvalarını var oluşun, kaldırıyorum rafa. bugün, yok oluşun o müthiş kokusunu özgür bırakıyorum.
