bir saati 10 saatmiş gibi yaşar insan. içinden de sürekli ' yolda bir şey olsa da dursak' temennisi geçer ve buna bağlı da bir sürü senaryo hayali kurar.
hiç değilse bir çocuğun çişi gelse, annesi ona tuvaletini yaptırmak için otobüsü durdursa... o süre bile kâfi gelir sigarasına yeltenmesine.
ya da ezan okunsa, yolcular namaz kılacağız diye ayaklansa..
o da olmazsa artık otobüs benzin almak için dursa akaryakıtçıda..
bu ve benzeri hayalleri tasarlaya tasarlaya zamanın geçtiğini ve molaya az kaldığını farkeder, gözleri sevinçle parlar birden. kaptanın bilgilendiren anonsuyla, cebinden sigara çıkarması, çakmağını hazırlaması bir olur.
kahramanımızın kaybedecek tek saniyesi bile yoktur artık. susuz çöllerde dolaşıp suya kavuşan insan neyse o da öyledir. kıssadan hisse: tiryakilik kötüdür. *
