bir ömür boyunca peşinde koştuğumuz. adına hayat dediğimiz bu büyük boşlukta bir şekilde dolduduğumuz algısal ukteler bütünü. kimi maddesel şeylere itaat etmeyi bir görev bilirken kimi de oyunu * kuralına göre oynayıp manen anlam taşıyan şeylere itaat eder..
(bkz: para)
(bkz: tanrı)
(bkz: aşk)
(bkz: sevgi)
(bkz: umut)
(bkz: kin)
bu bir seçimdir. örnekler çoğaltılabilir. özgür(!) irade girer devreye; "aslolan benim anlam değil!" der. bu noktadan sonra yapabileceğimiz tek şey seçimlerimizin iyi ve kötü tüm özelliklerini benimseyip kabul etmektir. fazla sorgulamamak gerekir, detaylarda boğulmadan, seçimlerle mutlu olabilmek için..
