iletişim; genellikle anlam ve ileti aktarımı olarak tanımlanır. bu yaklaşımda; kaynak, mesaj, kod, kanal, alıcı ve geri besleme kavramları havalarda uçuşur. bu yaklaşım iletişimin nasıl olduğuna ilişkindir.
iletişimin, önemli ve gözden kaçırılan boyutu ise iletişim sürecinin gerçekleştiği ortamdaki örgütlü yer ve zaman bağlamıdır. örneğin patron-çalışan ilişkisi, öğretmen-öğrenci ilişkisi, medya-izleyici ilişkisi gibi... bu tür asimetrik ortamlarda gerçekleşen iletişimin, hangi örgütlü yer ve zamanda gerçekleştiği ve o ortamdaki örgütlü yer ve zaman ilişkisini kimin belirlediğini kavramaya çalışmak iletişimin pek de naif ve masum bir olgu olmadığını gösterir bizlere. bu yaklaşım ise iletişimin "neden" öyle olduğuna ilişkindir.
