kifayetsiz uçurumlardan salınan bir kuş tüyünün aşağı düşmeyen tavrıyla gıdıklanırken ruhum, türbanlı bir kızın aşık olabilme yetisini anlayabilmek için şifrelerimi en azılı hackerlara balyozlarla kırdırmak istiyorum. belki o zaman huzura kavuşur ruhum. türbanının önündeki siyah şerit gibi o ipekli rengaren örtünün hemen içinden; zindandan bir yol olurum sana.
yahu, kendini türbanla çerçevelemiş bir hayatın içinde sembolize ederken sen, aşkın derin kanatlarında rahat rahat yol alıp sonra uçabilir misin, hıı? ruhunun bağımsız ve kişilik sahibi silüetini yansıtan fiziğini masanın üstüne ben işte buyum diyerek "tak" diye vurabilir misin kardeşim?....ama, zaten edepli bir parçanı yani saçlarını diğer edepli yerlerinden ayırmadan ve kapatmadan! bir bütün olarak kendini ifade etmen gerekirken, bu en temel özgürlüğün bir erkeğin senin saçından tahrik olma olasılığıyla çerçevelenmişken, sen herhangi bir erkeğe nasıl oluyor da aşık olmaktan bahsedebilirsin, yaa? aşk salatasına eşit bi' şekilde erkekle girebilir misin o zaman? misal, salataya kuru soğanı bile soymadan doğrayabilir misin en basitinden? yenmez di mi. ağzına kabuklar gelir!
sen ona aşık olduğunu sanırken! o, sende olan veyahut olmayan saçınla başınla, gözünle kirpiğinle bazen kalçalarının görünmeyen kıvrımlarıyla bir bütün oluşturduğun o hayali varlığa önyargıyla yaklaşacaktır. senin hakkında subjektif hayaller kurulurken, platonizm aşk batağına saplanan çamur gibisin kardeşim!
sahi; in misin, cin misin, necisin sen? o başına örtüğün şey de ne?
kafanı niye sardın ki! yaralandın mı yoksa, hıı?
