önce marjinal olmayı siyah giymek sanır bu modeller, ardından bakar ki yetmiyor siyah giyinmek birde buna depresif olmayı eklerler. siyah kalem kırmızı ruj hafif paspal takılır, somurtuk gothic bir i dont give a f*ck ifadesi ekler yüzüne. sevgili edindiğinde bu tiplerle bi anda kalkar gider yanından şaşırma gelir geri sonra. gül alırsın ona verirsin yemeye kalkar ( yaşanmıştır) vs. neden bu kadar uç noktada olduğunu kanıtlamaya çalışır insan, halbuki sade olmak; herkesin ilk sevgilisine benzeyen bir yüze sahip olmak daha bir çekici değil mi ?
edit : imla
