oturduğumuz binanın giriş katında oturanlar aylardır ortalıkta gözükmüyordu. kapıdan kötü kokular gelmeye başlamıştı. polise ve belediyeye haber verdik. gerekli işlemler yapıldı ve içeri girdik. koku dayanılmaz bir hâl aldı haliyle. çöpler ortalığa saçılmıştı. mutfakta tezgah üzerindeki yemeklerin üzeri küf bağlamıştı.yerlerde ise ne olduğunu anlamadığım yapış yapış şeyler vardı. oturma odası da pislik içindeydi. bir evin ne amaçla bu kadar pis bırakılacığını anlamak mümkün değildi. kanepenin üzerinde yuvarlak yuvarlak bir şeyler vardı bir zamanlar meyve olduğunu tahmin ettiğim. üzerleri küf bağlamıştı.
polislerden biri kokuya dayanamayıp hemen bir sigara yaktı. bir anda sigaranın kokusu evin kokusunu bastırır gibi oldu. sigarayı bırakalı beş yıl olmuştu. ne yalan söyleyeyim canım feci halde sigara çekti polisin sigara yakmasıyla. demek ki ben de onun gibi sigara yaksam evin o pis kokusunu hiç duymayacaktım. bir an o polisten sigara bile istedim. polis sağolsun hemen verdi. ama birden aklım başıma geldi ve sigarayı almaktan vaz geçtim son anda.
neyse içerde yaptığımız tesbit bitti. dışarı çıktığımızda polis bana neden önce sigara isteyip sonra vaz geçtiğimi sordu.
- "sigaranın kokusu içerdeki kokuyu bastırdı. o nedenle ancak sigara içerek orada durabileceğimi düşündüm. ama sigarayı bırakmış olduğum için hemen bundan vaz geçtim" dedim polise. polis güldü.
- "iyi yapmışsın" dedi. sonra bana kanalizasyon işçilerinin kanala girerken mutlaka sigara yaktıklarından bahsetti ve ekledi;
- "kim demiş sigara zararlıdır diye, bak faydaları da var şu zıkkımın."
