az önce birkaç gündür annesinin bu programa çıkarak aradığı 11 yaşında öznur isimli bir kızın öldürüldüğünü öğrendiğim program.
zanlı 45 yaşında, hapishaneden yeni çıkmış bir sapık. kızı boğarak öldürmüş ve ormanlık alana atmış.
bunları gördükçe, artık yaşadığım ülkeden tiksinmeye, çevremdeki insanlara şüpheyle bakmaya başladım.
zira bu olayın aynısı ve benzeri kaç defa tekrarlandı yakın bir geçmişte? hep çocuklar. kız erkek farketmiyor, küçük, büyük, aklı eren, ermeyen farketmiyor. hep kurban oluyorlar.
45 yaşında allah'ın belası, allah'ın kahredesi bir canavar. 11 yaşında masum, küçücük, daha tecavüzün, kötülüğün, suçun ne olduğunu bilmiyor, bir kız. benim de kızım olabilirdi, senin de, onun da kardeşi, diğerinin de arkadaşı.
"amca" dediği bir adam ne kadar kötü olabilir bilmiyor. işte bu 45 yaşındaki canavar, bu sübyanın peşine düşüyor. belki onu bir köşede kıstırıyor. aklınıza, hayalinize sığmayacak şeyler yapıyor ona, küçücük çocuk bedenine. her türlü pisliği, canavarlığı, sapıklığı, kötülüğü. korkuyor, ağlıyor, belki "anne" diye bağırıyor. canavar durmuyor, devam ediyor. vicdan, merhamet, insalığa dair hiçbir şey yok içinde çünkü. sonra öldürüyor onu.
küçücük daha be! 11 yaşında... nasıl olur? nasıl yaparsın ona bunu? hiç kimseye yapılmayacak bir kötülüğü, bir meleğe nasıl yaparsın? verseler onu elime, dünyanın en psikopat katili olabilirim.
gerçekten tiksiniyorum şu gördüğüm gerçeklerden. benim de bir kızım var, daha 5 aylık. masum, hiçbir şeyi bilmiyor, kötülüğü, iyiliği. sadece etrafına gülücükler atıyor, sevgi, şefkat, kucak istiyor.
düşünüyorum, o 11 yaşındaki kız da aynen böyle bir bebekti bir zamanlar. ki 11 yaşında, hala bir bebek sayılırdı o.
aklım almıyor. o kızın çektiği acılar, yaşadığı korkular. o anları canlandırıyorum kafamda... çok kötü. dünyanın en kötü şeyi.
yazık oldu, bir çocuğumuza daha yazık oldu, canı yandı. annesinin ve babasının hayatı söndü.
neden? öznur'un 45 yaşında bir sapıkla bir gün yolu kesişti diye.
