Tek çocuk olmak, tek çocuk olmayanların ve özellikle her işe burnunu sokan yaşlı teyzelerin sorularına açık hedef olmaktır. Küçüklüğünde sıkça ''Kardeşin olsun ister miydin?'' sorusuna maruz kalır. Kardeşi olsun istemez. Ona göre hayat güzeldir. Annesinin ve babasının ilgisi, evdeki her şey ona aittir...
Büyüyüp kardeşliğe aklı erince yalnız olduğunu fark eder. ''Acaba bir kardeşim olsaydı...'' der ve devamını getiremez. Hayalindeki kardeş dünya üzerindeki en mükemmel kardeştir ve o tanımadığı insanı özlemektedir. Bu arada kardeşinin olmasını istemediği söylemeye devam etmektedir. Onu bu yıkan ''Bir kardeşin olsaydı böyle demezdin.'' tepkisidir. Karşılık vermez, veremez.
Yakın arkadaşları onun kardeşleridir. Eğer arkadaşlarını yanlış seçmişse vay tek çocuğun haline. Aldığı darbedeler iki misli yakar canını. Kendi kardeşinden mahrum yaşadığı için sahte kardeşi olmadan da yaşamını pekala sürdürecektir, bir daha kimseyi kardeşi yerine koymamak koşuluyla.
Tek çocuk, güçlü çocuktur. Ve yukarıda yazdıklarıma rağmen mutludur.
