insan bir madde değildir dolayısıyla kantitatif üstünlük her zaman herşeyi ifade etmez.
yeşilliklere özlemli doğanın binbir renginden bihaber, kendi dünyasında ona çevrilen çitlerle bakış açısını sınırlandıran, at gözlüklü, haralarda hazır yemle küspeyle beslenen besi hayvanları... melül bakışlar... ona sunulan kısa çit aralıklarından bakabilirse geçen trene kısacık da olsa bakma lüksü. bir de, hani oraya gezmeye gelmiş bir şehir çocuğunun bu zavallılara çizgi filmlerde gördüğü üzere, hemen çitlerin yanında kopardığı otu onlara sunma lüksü...başka ne olacağıdı? sahi bu kalabalık sadece toz kaldırmaktan başka neye yarar?
demokrasi küspesiyle kandırılan yüzde 58 için yapacak bir şey yok. ama yüzde 42 bir çobanın yönlendiremeyeceği kadar algılarını açmış. tuzaklara düşmeyecek ve ayrılıkçı kürtlerle bdp'lilerle aynı safda olmayacak kadar da uyanık. ayrıca, bu kuru kalabalık çoğunluğa mahkum olmayacak kadar da düşünsel ve fikirsel olarak üstündür. bırakalım matematiksel düz hesabı devlet bahçeli yapsın. tabi tabanına söz geçirebilirse!
ne mutlu, o bilinç ormanında tabiatın her yerine bir kozalak gibi patlayan 42 genç tohuma.
