aziz nesin'in hayır vereceğine olan inanç nerden kaynaklanıyor bilinmez. ruh çağırıp da aziz nesin'in ruhuna mı soruldu merak etmekteyim. hayır diyenler mi aptal yoksa evet diyenler mi?
tanıdığım aziz nesin chp ile sürekli kavga içinde olmuş ismet inönü'ye çok ağır eleştiriler getirdiği için sürgün yaşamış hapse girmiş birisi. sistemle çatışan bu insanın hayır vereceğine nasıl inandılar anlamak zor.
acaba resmi ideolojinin herkesi azınlık görmesinden dolayı şerefsiz insanlar gibi gücün yanında olmak için aziz nesin'in kendi fikirlerine ihanet ettiği ve resmi ideolojinin yanında yer alacağı mı savunuluyor? komunizme inanan ve onu savunan birinin resmi ideoloji ile uyumlu olacağına inanmak aptallığın en büyük göstergesi...
atatürkçülükle solculuğu veya komunizmi kardeş şeyler veya aynı şeyler zannedenlerden daha aptalı var mıdır?
komunizmin tepeden inme devrimciliğiyle atatürk devrimciliğinin benzer yapısının olması 1960'dan önce komunistleri atatürkçülüğe ısındırmıştı ama sonradan darbelerle ebelerininkini görünce neyin ne olduğunu anlamışlardı. şimdi ise atatürkçüler, komunizm savunucularını kendilerinden zannediyorlar. adamlar öldükten sonra bunu yapmak oldukça kolay tabi... komunistlere öldükten sonra değil ölmeden önce sahip çıkacak bir kemalist/atatürkçü arıyorum.
--spoiler--
ATILGAN BAYAR (Akşam / 30.07.2010)
Anneannem Halise Hanım, vücutları mosmor, yüzlerindeki dehşet ifadesi bugün bile gözümün önünden silinmeyen iki komşu öğrenci ablayı yıkarken, bildiği bütün dillerde beddua ediyordu...
Halise Hanım'a yardım eden alt kattaki 'Hacı teyze', başındaki tülbendi çıkartmış ağlayan 'solcu abla'nın gözyaşını siliyordu...
Daha birkaç gün önce, annemle birlikte Uğur Mumcu'nun 'Suçlular ve Güçlüler' kitabını küvette yakmıştık.
Dayım ortada yoktu ve bir ay sonra dönüp, kapının önüne patates çuvalı gibi yığıldığında ancak, yaşadığını öğrenebildik.
Birkaç ay konuşmadı ve kim olduğunu hiçbir zaman öğrenemediğimiz o adamların, 'kadreşinin adı Batuhan, senin adın Kaan... Demek çocuklarının adı Alper ve Sancer... Senden komünist olmaz' diye kendisini bıraktıklarını söyledi.
Evdeki tartışmalardan hatırladığım ise, bir ay boyunca işkence gören, böbrekleri kum torbalarıyla harap edilen dayımın komünistleri eleştiren bir sıkı bir CHP'li sendikacı olduğuydu.
Pazar günleri bile boyalı ayakkabıları, bastonu ve fötr şapkası ile dolaşan Ağır Ceza Reisi dedem Mustafa Kemal Bey'in yüzüne o günlerde bir ifade yerleşti. 24 yıldır Türkçe yazıyorum, bu cümledeki 'bir ifade' yerine yerleştirebilecek kelimeyi henüz bulamadım.
Babam, Atatürkçü ve sosyalist bir yazardı.
Seneler sonra, 16-17 yaşlarımda 'Komünist Manifesto'yu eleştirel bir gözle okurken, benim bakışımı hiç umursamayıp, annem ile ortak bir oyunla kitabı nasıl buharlaştırdıklarını da hatırlıyorum...
Bir yıl sonra, mahallenin afra tafralı, yakışıklı ülkücü ağabeyi ortaya çıktı...
Artık kostak yürümüyor, duvar diplerinden ağır adımlarla ilerliyor ve birkaç adımda bir, aniden korkuyla sıçrıyordu.
Hukukçu bir aileydi bizimkisi. Teyzem, geceleri adliyeden ağlamaklı bir yüzle dönüyor, ajans haberlerini dinlemek istemiyordu.
Bütün bunlar olurken ben 10 yaşımdaydım.
Şimdi bana bazı CHP'liler niçin 'EVET' dediğimi soruyor.
Anlattıklarım, CHP'li, Atatürkçü ve demokrat bir ailenin 10 yaşındaki çocuğunun hatıralarından bazıları.
Bu çocuğa, bütün bunlar yaşanırken Atatürk'ün önemini, imanın hazzını, laikliğin gereğini, ordunun bir darbeci gelenek ile özdeşleştirilmemesi gerektiğini o aile öğretti!
Hiç kusura bakmasınlar...
Ben o CHP'li dostlarıma, niçin 'EVET ama yetmez' demeyip, demokratik Atatürkçü bir pozisyon almadıklarını soruyorum şimdi.
Dünyada tek örnek olarak 35 yıldır bir kez bile iktidar olmadan ana muhalefet kalmayı becerip tarihe geçtiler zaten.
Beni bu körlüğe ortak edemezler.
--spoiler--
