3 yaşındaki kuzenimi parka götürdüm sözlük. neyse güzel bir yer burası. o parkta oynarken, keşke şimdi ben de çocuk olsam diye geçirdim içimden. halbuki hiç adetim değildir. öyle mükemmel bir çocukluğum da yoktu hani. bütün gün evde oyuncaklarımla oynar, gece yarısına kadar magazin programı izlerdim ben. her neyse. şimdi konuya geri dönelim. bayramdan ötürü bir haller oldu herhalde bana, salıncakta sallanasım geldi. neyse oturdum sallanıyorum. *** geldi bizim velet yanıma. baktı böyle tip tip. sonra o cümleyi küçümser gibi bakarak söyledi. " ben de küçükken sallanıyordum salıncakta. " lök diye oturdu içime. öyle böyle değil. bir hızla attım kendimi salıncaktan. utandım valla sözlük.
