tesadüfen dinlediğim bu şarkı daha sonra en az bir hafta boyunca kulağımın demirbaşı haline geldi. zaten başlı başına levent yüksel'in sesinin güzellği insanı aşkın artık mümkün olmadığını inandığı o günlere götürüyor; hırpalıyor, savuruyor adeta yeşilçam dayağı atıyor. murathan mungan'ın sözleriyse bir umudu döllüyor içinizde.
