aslında başlık yanlış olmuş sanki biraz. izmirliler milliyetçi insanlar değildir. onlarda milliyetçiliğin ötesinde olan vatan sevgisi vardır. milliyetçi dendiği zaman milliyetiyle övünen, doğduğu milliyeti üstünlük olarak gören akla gelir. lakin izmirliler asla dünya türk olsun diye yırtınmazlar. milliyetçi partilere mhp olsun bdp olsun pirim vermezler. onlarda ki mantık bir memleketin her kesimini kucaklayabilmek sevmektir. izmir'di kimse hiristiyan olduğu için dışlanmaz, şehrin göbeğinde kiliseler canlarını rahatlıkla çalar, iki yüz metre ötede camiilerde namaz kılanlar vardır ve bu insanlar komşudur. bunların yanında narlıdere'de şehrin göbeğinde koca bir cem evi vardır. kürtler, türkler, yunanlar, zazalar, lazlar, aleviler, pomaklar, devşirmeler, çerkezler, hepsi harmanlanarak yaşarlar, aynı apartmanlarda, aynı caddelerde. hiç birisi diğerine üstünlük taslamaz, ben türküm leeen, sana ne oluyor demez kimse diğerine. demediği gibi diğerinide kendi özü gibi sever. işte izmire geleni izmirli yapan, kendine benzeten bu sevgidir.
izmirlinin bildiği ve onu türkiyenin en aziz şehri yapan şey, analarından, babalarından, atalarından, aldıkları din ile milliyet ile mezhep ile övünmemenin bir erdem olmasını bilmeleridir, çünkü, kazanmadıklarıyla övünenler şerefsizdir.
not: bende izmirde yaşayan, 1938 yılında dedeleri tunceliden bu şehre yerleşmiş, bir alevi zazası olarak rahatlıkla alevi zazası olduğumu söyleyebildiğim tek şehir olan izmir'e ve bu şehri var eden izmirlilere kocaman öpücüklerimi gönderiyorum.
